Vitesse had de uitwedstrijd tegen Rohda in het imponerende Amsterdamse Topsportcentrum Ookmeer eigenlijk moeten winnen, maar de Barendrechtse korfballers kwamen ondanks een enorme voorsprong niet verder dan een gelijkspel: 21-21. Maar de concurrentie morsten ook punten. Overheerst dan de blijdschap of is de kater daarvoor te groot?

Vitesse had zaterdag maar één doel: winnen. Dat zou een comfortabele vierde plek op de ranglijst inhouden en zo goed als zeker lijfsbehoud in deze pittige overgangsklasse. En zoals wel vaker begon Vitesse prima aan de wedstrijd. Het leidde al snel tot een 1-4 voorsprong, maar de Barendrechters verzuimden door te drukken.

Dat was natuurlijk ook de verdienste van Rohda. De Amsterdammers behoorden ooit tot de nationale korfbaltop, maar zijn op dat niveau al jaren niet meer actief. Bovendien predikt Rohda het ultieme achterverdedigen als wapen. Effectief, dat zeker, maar het leidt vaak tot een draak van een wedstrijd. Dit type anti korfbal deed pijn aan de ogen van de vele Vitesse supporters die de weg naar de hoofdstad hadden gevonden. Bovendien was Rohda ook fysiek een stuk sluwer dan de Barendrechtse ploeg.

Schotklok
Maar Vitesse had gewoon de volle winst moeten grijpen. Bij rust was het 9-11 en dus besloot Vitesse ook na de pauze direct scherp en doelgericht de pot aan te vallen. Een prima keuze, want na 8 minuten stond het liefst 11-17, had Vitesse de zaken verdedigend onder controle en leek er geen vuiltje aan de lucht. Maar met nog 7 minuten op de klok (waarbij de schotklok trouwens irritant vaak haperde en opzichtig kuren vertoonde in thuisvoordeel) was het plots 18-18. Een slechte fase waarin Vitesse even niet thuis gaf. Maar de Barendrechters zakten niet door het ijs, herpakten zich en streden voor elke bal; ook een winst die dit jaar is ingezet. De ploeg van Niels Molendijk en Ronald Berrevoets kan ook lelijk korfballen als het moet en wist zich ook op deze lastige middag goed te weren.

Negen seconden
Het werd weer eens een nagelbijtende slotfase waar Vitesse patent op heeft dit zaalseizoen. Leuk voor de neutrale toeschouwer, maar een beproeving voor de trouwe supportersschare. Het leek nog goed te komen met de ultieme 20-21 uit handen van Femke Visser. De aanval speelde daarna de bal rond en de tijd uit, maar een risicovolle interceptie door Rohda bracht de bal nog een keer in hun aanval. Negen luttele seconden voor tijd werd het 21-21 en was de koek op.
Een domper voor Vitesse dat later op de avond, een vorkje prikkend in een Amsterdams etablissement, te horen kreeg dat Pernix verrassend van KVZ verloren had, zodat de marge met de onderste regionen alsnog 4 en 5 punten bedraagt; een lichtpuntje in de hoofdstedelijke duisternis.

Nog 4 wedstrijden op de teller en a.s. zaterdag eindelijk weer eens thuis en wel tegen nummer 3 Achilles dat in Den Haag in een ware thriller met 28-29 het hoofd moest buigen voor Vitesse. Ook nu zijn beide punten meer dan welkom voor Vitesse. De wedstrijd in sporthal De Bongerd begint om 18.40 uur.