Kinderburgemeester Iglaas Adnaan van de gemeente Barendrecht heeft dinsdagavond tijdens de 4 mei herdenkingsdienst een zelfgeschreven gedicht voorgedragen. Hieronder kunt u het volledige gedicht van Iglaas lezen.

Ze vochten voor onze vrijheid.

Stonden zij aan zij.   
Ze namen risico's voor anderen.
Uitgedachte plannen het gebeurde allemaal stiekem.
Wetend dat het ze de kop zou kunnen kosten.  
Onze verzetsstrijders!  
 
Diep verbergen dat je joods bent.
Onderduiken voor je afkomst en je religie.   
Horen dat vele familieleden gesneuveld zijn in concentratiekampen.   
De angst hing in de lucht.  
Vertrouwen kon je bijna niet.
Het antisemitisme steeg en vele plaatsen was verboden voor joden.
Ze gingen naar aparte scholen.
Soms verdwenen hele klassen.
Geruchten gingen dan rond dat zij ook naar de gaskamers zijn geleid.
Terwijl de vragen tolde in je hoofd.
Liep je op straat met een voedselbon in je hand.   
Je zag verwoeste huizen, kinderen en ouders die stierven van de honger.
Je hoorde mensen gillen ze wilde niet mee met de bezetter!
Je leefde met wanhoop en angst. Komt hier een eind aan?
Het verlangen naar vrijheid was groot, het verlangen naar het einde van deze vreselijke oorlog.

5 jaar lang is gevochten voor de vrijheid die wij nu kennen.
Dit kostte miljoenen mensen het leven.
Mensen waarvan het leven is afgepakt en die het leven hebben gegeven.
Deze mensen herdenken wij vandaag het is 76 jaar later.
Samen met de mensen die later bij bijvoorbeeld vredesmissies omkwamen.

Ook vandaag verstoppen mensen zich noodgedwongen uit angst en dwang, angst om wie ze zijn, angst om wat de reacties zijn van anderen.
Op sommige plekken op de wereld kun je niet zeggen wat je wilt.
Verliefd worden op wie je wilt. Dragen wat je wilt.  Zijn wie je wilt.

Vrijheid is niet vanzelfsprekend.

Toen hielden mensen vol, nu houden mensen vol.
Vrijheid voor iedereen, wie of wat je ook bent!