Dit was er weer zo een. Een van de wedstrijden die gerust met Chocolade letters in het Vitesse archief van “onvergetelijke wedstrijden” bijgeschreven kan worden. Op bezoek bij het sterke Haagse Achilles kon het Barendrechtse korfbalteam de borst nat maken want met 6 punten uit 3 wedstrijden in de Overgangsklasse staat Achilles trots bovenaan, samen met die andere Haagse grootheid Die Haghe. Zou Vitesse er in kunnen slagen om dit Haagse ooievaartje pootje te lichten? Het antwoord werd ja. Eindstand 28-29 en de eerste nederlaag voor Achilles in het prille seizoen. Voor Vitesse is het een hele nuttige en ook onverwachte tweede overwinning na vorige week al het roemruchte Rohda uit Amsterdam aan de zegekar te hebben gebonden.

Voor wie op tijd in de immens grote zaal kon zijn en dus zijn of haar auto ergens op het Binnenhof geparkeerd moest hebben werd het een onvergetelijke pot korfbal. Meteen werd het lengte verschil duidelijk en dus konden de Vitesse rebounders vol aan de bak. Een taak waar zij zich voorbeeldig van kweten.

In de beginfase een gelijk opgaande strijd maar na een ongelukkig botsing moet de sterke Haagse aanvoerder het veld verlaten met een oogblessure. Achilles is hier duidelijk van slag door. Vitesse weet te profiteren en loopt uit naar een 4-9 tussenstand. Een verschil van 5 doelpunten zegt echter niets in het snelle hedendaagse korfbal en dat blijkt maar weer want bij 12-12 komt Achilles langszij en vlak voor rust zelf op een 13-12 voorsprong. Smet op deze eerste helft is de op het oog flinke enkelblessure die Demi Nugteren oploopt. Doorspelen is voor haar niet meer mogelijk terwijl ze juist bezig was aan een goede periode in de basisacht.

Wondergoal
Vitesse heeft duidelijk moeite met de goede schutters van Achilles want iedere keer als Vitesse weer op voorsprong komt zijn zij het die van afstand de boel gelijk trekken. Aan Vitesse kant zijn het Femke Visser en Anne Luijendijk die het vizier op scherp hebben staan. Uit alle hoeken en standen weten zij de korf te vinden uiteraard ondersteund door het goede rebound werk van de vakgenoten.

Na de rust een zelfde spelbeeld. In een hoog tempo en met veel kwalitatief mooie doelpunten houden de ploegen elkaar in evenwicht. Een genot om naar te kijken ! Noemenswaardig is de wondergoal van Mandy Biesbroek. Bij een 21-20 achterstand dreigt de schotklok voor de Vitesse aanval met nog 3 seconden af te lopen. In een soort bovenhandse wanhoopspoging gooit Mandy de bal lukraak naar de korf in de hoop de klok weer op 25 te krijgen. Tot haar verbazing en dat van vele anderen verdwijnt de bal echter door de korf. Als beloning gaat de zoemer en het doelpunt telt 21-21 !
De boel dicht
Op die gelijke stand wordt het de hoogste tijd om het de schutters van Achilles wat moeilijker te maken. Luc Willemstijn, verdediger van beroep, wordt op de topschutter gezet en zowaar lukt het om deze het zwijgen op te brengen. Verdedigend wordt er sowieso een uiterste krachtsinspanning gedaan om de boel dicht te houden. Met tien minuten te gaan kan het echter alle kanten op want beide ploegen blijven om en om scoren in een fascinerende pot korfbal.

Haags kwartiertje?
In deze laatste tien minuten probeert het Achilles publiek nog een “Haags kwartiertje” in het leven te roepen maar net als bij de voetbalclub uit de Hofstad is ook deze poging tot mislukken gedoemd. Vitesse wil er niet aan meewerken en komt bij 27 -29 eindelijk weer op een twee punten voorsprong. Met wat geluk kunnen de laatste aanvallen uitgespeeld worden en een late strafworp voor Achilles is tevens het laatste wapenfeit van de Hagenezen: 28-29.