De gemeente Barendrecht zet zich actief in om de CO₂-uitstoot (reductie 95% in 2050 ten opzichte van 1995) terug te dringen door duurzame energie, energiebesparing en vergroening van de openbare ruimte te stimuleren. Maar wie wel eens door de Zuidpolder wandelt, ziet daar een ander beeld: uitgestrekte weilanden met tegenwoordig tientallen schapen en paarden. Hoe past deze landelijke idylle in het grotere plaatje van klimaatbeleid? Immers Barendrecht staat in de top 10 van meest vervuilende gemeenten in Nederland (plaats 9).
Bij de discussie over CO₂-uitstoot denken de meeste mensen aan auto's, industrie en vliegreizen. Minder bekend is de impact van vee op het klimaat. Schapen en paarden, die tegenwoordig in grote aantallen grazen in de Zuidpolder, stoten net als koeien, broeikasgassen uit zoals methaan, dat een veel krachtiger effect heeft op het klimaat dan CO₂.
Gemiddeld produceert één schaap per jaar methaan dat gelijkstaat aan de verbranding van ongeveer 130 liter benzine. Voor een paard loopt dat op tot 500 liter benzine per jaar. Met een schatting in de Zuidpolder, kom je al snel uit op een uitstoot die vergelijkbaar is met bijna 20.000 liter benzine verbranding per jaar, dat staat gelijk aan de jaarlijkse uitstoot van zo'n 15 ronkende auto's. Of als je het omrekend (bron IPCC) zijn daar ruim 2300 bomen voor nodig om deze uitstoot te compenseren.
Natuurlijk is het houden van dieren in de Zuidpolder niet alleen maar recreatief. Veel van deze dieren dragen bij aan het natuurbeheer. Schapen houden het gras kort, voorkomen verruiging van het landschap en helpen bij het behoud van open weidegebieden. Paarden daarentegen worden vaak gebruikt voor recreatie en vormen onderdeel van het cultureel en historisch landschap.
Barendrecht heeft de ambitie om haar CO₂-voetafdruk te verkleinen. De dieren in de Zuidpolder vormen hierbij een minder zichtbaar, maar reëel obstakel. Toch hoeft dit geen tegenstelling te zijn. Door slimme keuzes in dierenbeheer en compensatie, kan de gemeente een balans vinden tussen natuur, recreatie en duurzaamheid. Het vraagt wel om transparantie, meetbare doelen en de bereidheid om het gesprek aan te gaan over wat écht duurzaam is ook als het om de grazende schapen en paarden gaat in de Zuidpolder.