VluchtelingenWerk Nederland maakt zich grote zorgen over de gevolgen van de mogelijke invoering van een zogeheten 'tweestatusstelsel'.

Met de invoering van zo'n stelsel kan in theorie voor gezinshereniging onderscheid worden gemaakt tussen mensen die vluchten voor een oorlog en mensen die vluchten voor vervolging. Volgens VluchtelingenWerk zou dit verschil niet uit moeten maken. "Kinderen horen bij hun ouders en horen niet achter te blijven in een oorlogsgebied. We kunnen er niet aan wennen dat het zover is gekomen dat zoiets basaals onderwerp van debat is geworden", zegt de organisatie.

Met een tweestatusstelsel wordt onderscheid gemaakt tussen permanente vluchtelingen en mensen die tijdelijk bescherming zoeken. De eerste groep betreft mensen die vluchten vanwege hun geloof of geaardheid. Deze groep kan waarschijnlijk nooit meer terug. De tweede groep zijn bijvoorbeeld mensen uit conflictlanden. Zij kunnen mogelijk wel terug als de oorlog is afgelopen. In het tweestatusstelsel is het mogelijk om gezinshereniging enige tijd uit te stellen voor de groep tijdelijke vluchtelingen.

"Dat zo'n stelselwijziging op tafel zou liggen, impliceert dat het inperken van gezinshereniging een doel op zichzelf is geworden in plaats van een oplossing voor een probleem", zegt VluchtelingenWerk.

De organisatie stelt dat de huidige asielcrisis veel makkelijker kan worden opgelost door afspraken te maken met gemeenten, hotelketens, vakantieparken of defensiekazernes. Op dit soort locaties zouden enkele duizenden zogeheten "bufferopvangplekken" voor nareizigers in gebruik kunnen worden genomen.