Waar vroeger de geur van versgebakken brood zich mengde met het geluid van een rinkelende kassa bij de slager, heerst nu stilte. Zo ook op de Barendrechtse Middenbaan, het kloppende hart van het dorp, verandert langzaam in een zakelijke corridor met makelaarskantoren, tandartspraktijken, kapperszaken en cameratoezicht. De warme, menselijke maat van het dagelijkse leven maakt plaats voor een kille efficiëntie.

Tot niet zo lang geleden was de winkelstraat meer dan een plek om boodschappen te doen. Het was een ontmoetingsplek, waar buren elkaar tegenkwamen, nieuwtjes werden uitgewisseld en waar winkeliers hun klanten kenden bij naam. De bakker wist precies welk brood je wilde, de slager hield speciaal jouw favoriete stuk vlees apart, en bij de groenteboer kreeg je nog een praatje cadeau bij je sperziebonen.

De veranderingen in het straatbeeld zijn niet uit de lucht komen vallen. De opkomst van de grote supermarktketens en online winkelen heeft de kleine, zelfstandige winkelier langzaam maar zeker verdrongen. Terwijl consumenten kiezen voor gemak en prijs, blijven de traditionele speciaalzaken achter met stijgende kosten en slinkende marges.

Vastgoedeigenaren spelen hierin ook een rol. Waar voorheen een middenstander nog een redelijke huur betaalde, zijn de prijzen voor winkelpanden flink gestegen. Zakelijke dienstverleners zijn vaak de enigen die zich deze huren nog kunnen veroorloven. Een tandarts betaalt immers meer huur dan een groenteboer.

Wat resteert is een straat die overdag gevuld is met afspraken in behandelkamers en adviesgesprekken achter glazen ramen. Weinig etalages vol kleurige producten en nauwelijks levendig geroezemoes. In plaats van het klokkenspel van bedrijvigheid hoor je het monotone gezoem van airco’s achter gesloten deuren. De ziel van de winkelstraat, die bestond uit interactie, geur, geluid en ritme, is langzaam aan het verdwijnen.

De traditionele winkelstraat verliest kennis, traditie, en vooral een stukje sociale cohesie. Een buurt zonder bakker is niet alleen een buurt zonder vers brood, maar ook een buurt zonder buurtpraatje. Waar mensen vroeger spontaan samenkwamen, worden nu afspraken gemaakt  zakelijk en afstandelijk.

Toch is het tij niet onomkeerbaar. De gemeente kan met beleid sturen op functiemenging en ondernemersinitiatieven ondersteunen. Bewoners kunnen bewust kiezen om lokaal te kopen, zelfs als het iets meer kost. En projectontwikkelaars zouden kunnen investeren in levendige, gemengde straten in plaats van monotone zorg- en kantoorstraten.