Hoog tijd dat de dames van Rotterdam Airport gaan inzien dat enige handige publiciteit nodig is om te voorkomen dat even handige geitenwollensokken rebellen een vriendelijk luchthaventje ombouwen tot een woonwijk van vezelcement.   

Geef ze bij GroenLinks, PvdA en SP een stuk grond in Rotterdam en emeritus woonhoogleraar Kees Jonker fikst in no time een sociaal gebied waar je met je slaapkamer in die van je buren kan kijken. Ooit schreef ik een boekje over Henk Kranendonk, Crooswijks leukste plaatboef, zoon van de slager, die daarover tegen Prins Bernhard zei: zo’n uitzicht heeft u niet, hoogheid.

Rotterdam Airport wordt bedreigd door de Alfredjes. Zo worden ze genoemd in kringen waar ze hardwerkend juist geen zin hebben in die Alfredjes: in basis allemaal klimaatalarmisten. Ze hebben de tijd mee, want de zee komt eraan. Geen domme jongens dus, maar wel irritant. U ziet ze bij bosjes terug op X waar ze simsalabim hun geld verdienen met wat bonuscontent. Leuke lui.

Wel allemaal zo links als de neten. Graag de kroeg in. Het liefst achter de bar. Gratis bier. Maar zodra ze onbevlekt hun gelijk willen halen, word je er doodmoe van. Raadslid Benvenido van Schaik van Leefbaar zelfs zo erg, dat hij z’n middelvinger opstak bij de zoveelste aanval op het Rotterdamse vakantieluchthaventje. En gelijk waren de poppen aan het dansen.

De hoogste Alfred schreef op hoge poten een brief naar Aboutaleb met een kopie naar de pers, want dat doe ie goed. Hij schrijft zich te pletter namens al die clubleden die aan de rand van de Nederlandse luchthavens roepen ’s nachts geen oog meer dicht te doen. Zelf schijnt ie er overigens niet te wonen. Dat maakt hem wel weer tot een soort te bewonderen Paulo Freire. Of hij wordt er voor betaald. Dat kan ook.

Hoe het ook zij, er is in het groengroenknollenknollenveld een verzamelclub die het gemunt heeft op de Rotterdamse luchthaven en ongevraagd zelfs heeft laten uitdokteren hoeveel huizen er kunnen worden gebouwd. En als je dat idee nou maar precies op tijd dropt haal je in komkommertijd geheel vanzelf de publiciteit. Slim. Daar kunnen de leidinggevende dames op de luchthaven veel van leren.  

De volgende stap is het bedrukken van T-shirts en een sitdown op de nieuwe A16. En wie weet zijn de raadsleden van GroenLinks ook nog wel bereid om uit protest de weg af te sluiten naar het Sint Franciscus Ziekenhuis, want daar hebben ze een houtje van.

Kortom, maniakken zijn reuze voorspelbaar als ze ergens lol in hebben. Alleen: er zijn in Rotterdam vier grenzen. Dat is wanneer je voorstelt om het stadhuis te slopen om er een woontoren te bouwen. Dat is wanneer je een poging doet om Feyenoord De Kuip uit te jagen en ten derde als je het liefste vliegveld van Nederland wilt sluiten. De vierde grens is de nieuwe verkeerswethouder. Die dacht heel bekakt: wat een gelul. Daarna werd het stil.

En dan nog dit: ik kom alweer veertien jaar dagelijks in Schiebroek en ik heb er werkelijk nog nooit een klager ontmoet. Wel veteranen van de Jongere Ouderen Unie die zich op hun sloffen en met een vakantiehoedje door hun kinderen per auto naar de vertrekhal laten brengen. Daar doen ze tien minuten over.