Iedere millennial kent wel iemand kent met een GGZ-diagnose. Shayno Numansen, zelf millennial, zoekt uit of die vijf miljard euro ook echt uit de collectieve middelen moet komen, bijvoorbeeld om de jeugdzorg te verbeteren.

De Jeugdwet is bedoeld voor kinderen die hulp nodig hebben bij het opgroeien, zij het lang of tijdelijk. In plaats van meteen een label op een kind te plakken en hem of haar dus onder de Jeugdwet te plaatsen, probeert de gemeente Barendrecht terug te gaan naar waar de wet ooit voor is bedacht: jeugdzorg begint waar de jeugd is.

Een doel van de Jeugdwet is dat jongeren gebruik gaan maken van hun eigen kracht, samen met hun ouders en hun sociale netwerk. Bijvoorbeeld op school, in het gezin, op straat of in het buurthuis.

Buurthuis
In Barendrecht staat zo’n buurthuis, tussen twee grote middelbare scholen. “De plek voor onze Barendrechtse jongeren”, zegt wethouder Reshma Roopram bij Stand van Nederland: Generatie Next, op NPO 2.

Het buurthuis valt officieel niet onder de jeugdzorg. Dat wil zeggen dat jongeren – al dan niet met zware psychologische problemen – die daar naar binnen lopen niet terecht kunnen bij een psychiater of psycholoog. “Ik wil geen pleisters plakken”, vertelt Roopram, die pas aan de achterkant wil ingrijpen. “Je ziet dat als jongeren worstelen met problemen, het klein begint.” Bijvoorbeeld thuis. “Als ouders ruziemaken of als er iets met je broertje of zusje aan de hand is.”

In het buurthuis kunnen jongeren dan terecht bij jongerenwerkers voor een gesprek. “Als ze dan net een beetje meer ondersteuning hebben, dan kunnen wij dat geven. Daarmee voorkom je zwaardere vormen van jeugdhulp.”

‘We moeten af van stempels’
Dyslexie, hoge sensitiviteit, ADHD, examenvrees. Het zijn slechts een paar stempels die jongeren soms opgeplakt krijgen. Dat is iets waar wij volgens Roopram “echt vanaf moeten”.

Want het is in haar ogen heel normaal dat jongeren soms problemen hebben of niet altijd even gemakkelijk hun draai kunnen vinden op school. Als zulke problemen zich voordoen, is het niet direct nodig om professionele hulp in te schakelen, vindt de wethouder. Een vertrouwenspersoon komt daarentegen wel goed van pas. “Dat kan iemand uit de buurt zijn, een coach van een voetbalvereniging of jongerenwerker”, legt Roopram uit.

Het is vooral belangrijk om ervoor te zorgen “dat jongeren zichzelf kunnen zijn en de ruimte krijgen om ook fouten te maken”. Daardoor kunnen zij zich ook beter ontwikkelen. “Ik hoop dat en gun dat ook alle jongeren. Zodat wij niet meer al die stempels gaan drukken op die kinderen, want dat verdienen zij gewoon niet.”

Veel kinderen en jongeren kampen met psychische problemen, maar hulp vinden in de jeugdzorg wordt steeds lastiger. De oplossing licht vaak dichterbij huis dan gedacht. Bijvoorbeeld in een buurthuis. Shayno Numansen onderzocht dit in Stand van Nederland: Generatie Next. De hele aflevering van het WNL-programma kijk je donderdag (vanavond) om 21.00 uur op NPO 2.