door Jan D. Swart

Grote voorzichtigheid bij burgemeester Aboutaleb over de werkwijze en conclusies van de Rijksinspectie in haar rapport over de moord op de 8-jarige Diya waarvan haar vader de dader was. Hij was verward en sloeg wartaal uit op 8 en 9 maart 2019 ten overstaan van de politie en niks in dat onsamenhangende gedrag leek ook maar enigszins het vermoeden te herbergen dat het zes dagen later in het Maasstad Ziekenhuis helemaal fout zou gaan.

Aboutaleb noemde de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd en de Inspectie Justitie en Veiligheid hoge organen en zei het tricky te vinden om als leek de mond te spoelen met ook maar enige vorm van kritiek of wantrouwen. Maar daar dacht raadslid Tanya Hoogwerf van Leefbaar Rotterdam toch even anders over. Ze kookte bijna van woede toen ze zei dat dezelfde Diya in 2014, toen vier jaar, ‘’al op de foto stond met in haar ene handje een berg geld en in de andere een wietplant.’’

‘’Dat er dan bij niemand van de veiligheidsketens een kwartje valt, zo van: zou hier iets aan de hand zijn?’’

‘’Nee hoor’’, zei Hoogwerf, ‘’niemand die er aanstoot aannam. Ook niet toen die vader met een kogelvrij vest en een mes bij school stond. De melding werd gewoon vergeten en het kind met de vader naar huis gestuurd. Foutje, volgens de Inspectie. Nee zeg ik dan, dit is nalatigheid.’’

Menselijke fouten?

‘’Menselijke fouten’’, probeerde GroenLinks-raadslid Smet de fouten van de veiligheidsketens enigszins te bagatelliseren in zijn eeuwige rol van een schat van een man. ‘’Vergeten wellicht, omdat het aan het einde van de dienst was. Omdat het wellicht op de grens van het weekend was. Omdat het niet was geregistreerd en men verzuimd had het door te geven.’’

Lulkoek vond SP-fractievoorzitter Aart van Zevenbergen. ‘’Dit is gewoon onverschilligheid.’’ Nou, daar schrok Smet van, waarna hij bijna smekend in de richting van de griffier keek en hoopte dat de woorden van Van Zevenbergen niet per ongeluk uit zijn mond zouden worden genotuleerd.

Wel wilde hij maatregelen zien.

‘’Maatregelen?’’, recpliceerde Hoogwerf verbitterd. ‘’Ik denk dat we in dit land inmiddels kluizen vol hebben met Inspectierapporten over de dood van kinderen. Noem ze maar op, Rowena, Jessica, Baby Fee. Steeds dezelfde problemen en steeds na inspectie aangevinkt met groen op weg naar een verbeterplan. En dan gebeurt het op 15 maart 2019 wéér. En waarom? Omdat er geen controlemechanisme is om te kijken of de genomen maatregelen worden uitgevoerd.’’

Bokhove

‘’U bent correct geïnformeerd’’’, vond wethouder Bokhove, die behalve de mobiliteit (de auto, de fiets en de Maastunnel) óók Jeugdzorg in haar portefeuille heeft. ‘’De laatste jaren zijn er geen signalen geweest over het gedrag van die vader’’, zei ze. ‘’Geen acuut gevaar’’, zei Aboutaleb later om Bokhove voor de zoveelste keer in relatie tot het Jeugdzorgvraagstuk uit de penarie te helpen. ‘’Niet voor zijn dochter, niet voor zijn omgeving.’’ Bovendien voegde hij eraan dat de politie per jaar met 5000 verwarde personen te maken krijgt. Met andere woorden: er is geen beginnen aan. Het was allemaal plotseling geëscaleerd na al die wartaal.

Hoogwerf was toen allang op haar stoel geploft en dacht: laat ik maar even niks meer zeggen.

De Dya-affaire is momenteel onder de rechter. Bovendien volgt er nog een commissiebehandeling van de gemeenteraad. Daar zal ook het OM inspreken.