Met 34 doelpunten voor en 75 tegen heeft Sparta veruit het slechtste doelsaldo van alle eredivisieclubs, slechter ook dan van degradant FC Twente (37-63). Het mag gezien deze cijfers op zich al een wonder worden heten, dat Sparta nog een herkansing krijgt in de nacompetitie.

De cijfers maken ook duidelijk, dat de ploeg verdedigend kwetsbaar is en aanvallend onmachtig. Hoe heeft Sparta ooit zo’n selectie bijeen kunnen krijgen, vraag je je dan af. ”Te veel dezelfde type spelers,” stelde ook trainer Dick Advocaat al vast, met een onevenwichtig team als gevolg. Hij had ook kunnen zeggen: te veel vijfjes en zesjes, ja zelfs spelers die niet hoger scoren dan een viertje.

Het is te simpel om alle verantwoording op Alex Pastoor af te schuiven, al had hij een belangrijke stem bij het aantrekken van al die spelers. Verantwoordelijk waren ook de leden van de Raad van Commissarissen en de directie, die de trainer een ruim mandaat verschaften. Vanachter zijn computer surfte Pastoor van club naar club op zoek naar geschikte spelers, die hij nog nooit had gezien. Hij ging uit van de koele cijfers die achter hun naam stonden vermeld. Of hij keek op You Tube naar promotiefilmpjes en liep daardoor met open ogen in de advertentiefuik.

Dat deze handelwijze een misrekening is geworden, is dit seizoen wel duidelijk geworden. Van al die – op deze wijze – aangetrokken spelers is het merendeel alweer weggestuurd: te licht bevonden.

Weinig gelukkig was trouwens ook Dick Advocaat met het aantrekken van spelers, die Sparta ook niet naar een hoger niveau hebben kunnen tillen. Ze komen dan ook amper aan spelen toe: Ahannach en Dos Santos zijn geblesseerd, Nelom valt tegen, Friday is te wisselvallig, terwijl Kramer alweer is vertrokken. Slechts doelman Huth voldoet aan de verwachtingen.

Met deze wetenschap rijst de vraag waarom de trainer vasthoudt aan zijn selectie zonder te kijken welke talenten Jong Sparta herbergt. Natuurlijk vraagt de eredivisie meer dan de tweede divisie, maar wie talenten als Abdou Harroui, Ayoub Boukhari en met name Halil Dervisoglu tweewekelijks aan het werk ziet bij Jong Sparta, vraagt zich af waarom zij geen of nauwelijks een kans hebben gekregen in het eerste.

Neem alleen al de 18-jarige Halil Dervisoglu, spits van Turkije onder 19. Natuurlijk is hij een frêle en veel minder krachtige spits dan Fred Friday. Technisch is hij echter veel sterker, snel op de eerste meters, behendig in de kleine ruimte met gevoel voor de combinatie (met Ayoub Boukhari en Abdou Harroui) en gemakkelijk scorend, getuige zijn 21 doelpunten, ook al is dat dan in de tweede divisie.

Trainers zijn evenwel behoudend en durven amper risico’s te nemen. Ze kiezen voor zekerheid en vallen terug op spelers, van wie ze weten wat ze aan ze hebben. En dat is niet veel, zoals dit seizoen is gebleken. Het is minder dan middelmaat en dat beseft Dick Advocaat ook, al kan hij dat niet hardop zeggen.

Kijk donderdag tegen FC Dordrecht eens verder Dick dan naar die wankelmoedige selectie. Je assistent Cor Pot zag afgelopen zaterdag hoe Halil Dervisoglu in een helft vijf keer scoorde en vervangen moest worden, omdat hij daags daarna aan de A-selectie werd toegevoegd. Prima, maar hij kwam niet van de bank, terwijl zaterdagmiddag mijn tweede helft werd vergald, omdat Dervisoglu zo nodig moest worden gespaard. Waardoor mij nog enkele fraaie treffers en acties door de neus werden geboord. Je wordt bedankt, Dick! En zeker als Sparta zich handhaaft in de eredivisie, al houd ik mijn hart vast…