door Jan D. Swart
Welke verkeersexperimenten er allemaal voor de toegangswegen naar de Maastunnel verzonnen zijn, de gemeenteraad heeft geen idee. Het wordt een simsalabimverrassing en het grappige is dat de indruk ontstaat dat de wethouder van mobiliteit ze zelf ook nog niet weet.
Ja, het heeft uiteraard met een pitch ter bevordering van de schone lucht te maken. Hier en daar een afsluitinkje, een omleidinkje, en waarschijnlijk een paar ontmoedigende stoplichten die maar niet van rood naar groen willen springen. Zoiets. Het is een toverdoos. Zelfs de locaties.
Maar wethouder Judith Bokhove kende wel de urgentie. Vooral de bewoners van de ’s Gravendijkwal staan te popelen, zei ze. Het was de enige toegangsweg naar de tunnel die gisteren in het digitale debat genoemd werd.
In de urgentie zit ook de crux. Want waarom die haast in coronatijd, waarin het overleg met de beslissende Raad toch enigszins gemankeerd toegaat? Rotterdam heeft de meest innovatieve Griffie in crisistijd, maar het debatteren is door de omstandigheden verpoederd.
Bij Leefbaar leeft bovendien sterk het vermoeden dat de GroenLinks-wethouder samen met haar loyale raadslakei Jeroen Postma, die nog nooit een auto aan de binnenkant heeft gezien, in het silentium haar partijhobby’s aan het doordrukken is. Er is wantrouwen en er ontbreekt informatie. Is dat terecht?
De vragen spookten raadslid Simons van Leefbaar en ook Van Baarle van Denk pijnlijk door het hoofd. Waarom in vredesnaam toch experimenten in de Maastunnel, terwijl die duidelijk bij wettelijke moties waren verboden? En wat is nu eigenlijk een eLane? Je zag ze denken: welke truc zit hier achter? De oud-wethouder Simons, nestor van de Raad, gepokt en gemazeld, werd zelfs boos en vroeg zich af waar verbodmoties dan eigenlijk toedienen?
Hij gaf gelijk zelf het antwoord: ‘’Waarschijnlijk om je kont mee af te geven?’’
Volgens Bokhove was er geen vuiltje aan de lucht. Half mei zouden de leden van de gemeenteraad de volledige uitvoeringsagenda toegezonden krijgen. Ook was er, zei ze, geen sprake van een eLane. En de Maastunnel zou evenmin een elite-verbinding worden. Met andere woorden: geen aparte rijbanen voor Tesla’s. Eigenlijk kwam de beantwoording van de wethouder neer op: heren, heren, waar maakt u zich druk om?
Enhet altijd voorbeeldige raadslid Postma, haar hulp in deze huishouding, voegde er zoiets aan toe als: foei, foei, er worden nu wel op alle zakjes zout gelegd.
Bokhove bleef erop hameren de moties te kennen, de verboden te kennen, de afspraken te kennen, dus ook het mandaat om te mogen experimenteren. Ter lering. En omdat dit een beetje bij GroenLinks hoort: ook ter vermaak. Die experimenten komen er nu aan. Klaar. Niet zeuren. Alles in het belang van de schone lucht, zoals nu in de coronatijd, en een Hoogwaardig Openbaar Vervoer (HOV). De oude Crooswijkse club van Jan Boskamp, dit terzijde.
Na de schorsing kwam oud-wethouder Robert Simons nog een keer terug in beeld. Rotterdam zag hem schokschouderen en zeggen: ‘’Het is het oude liedje bij deze wethouder. Weinig bemoedigend. We worden er treurig van. Ze zet de raad voortdurend voor voldoeningen feiten. Ze zet haar zin door en neemt de Raad niet serieus.’’