Barendrecht heeft een elektriciteitsprobleem, netgongestie. Dat klinkt ernstig, en dat is het ook, maar niet op de manier die u denkt. Er is geen tekort aan stroom, geen tekort aan plannen en al helemaal geen tekort aan goede bedoelingen. Er is vooral een tekort aan logica. Dat heet tegenwoordig netcongestie.

Onder ander De Driesprong is verzeild geraakt in hetzelfde netgongestiesysteem als megabedrijven en logistieke dozen. De hal wil verduurzamen, misschien uitbreiden, in elk geval toekomstbestendig worden. Het antwoord is vriendelijk maar onwrikbaar: nee, nu even niet. Het stroomnet is vol.

Dat “volle net” is een wonderlijk concept. Het betekent niet dat er geen elektriciteit is, maar dat de draden die haar vervoeren volgens het boekje niet méér mogen vervoeren dan ooit bedacht is toen Nederland nog dacht dat gas voor altijd was. Er waait wind, de zon schijnt, maar de stroom mag er soms niet door. Tegelijkertijd staan woningen, scholen en sporthallen op een wachtlijst alsof elektriciteit een luxeproduct is geworden waarvoor je eerst een nummer moet trekken.

De waanzin zit niet in de techniek, maar in de manier waarop we doen alsof dit onvermijdelijk is. Netcongestie wordt gepresenteerd als natuurwet, terwijl het in werkelijkheid het resultaat is van jarenlange bestuurlijke keuzes om het net precies groot genoeg te maken voor gisteren. Nu gisteren voorbij is, staat morgen in de rij. En die rij is opvallend selectief. Projecten die geld opleveren, werkgelegenheid beloven of simpelweg al groot genoeg zijn, lijken zich verrassend soepel door het volle net te bewegen. Maatschappelijke voorzieningen daarentegen krijgen het advies om creatief te zijn, flexibel te plannen en vooral geduld te hebben. Sport kan doorgaans wachten. 

Er wordt gesproken over slimme oplossingen, over sturen op pieken, over innovatie. Dat klinkt daadkrachtig, maar verhult vooral dat niemand hardop wil zeggen wie voorrang krijgt. Want zodra we dat doen, wordt netcongestie geen technisch probleem meer, maar een politieke keuze. En die keuze schuiven we liever door naar een sporthal in Barendrecht. Dus staat De Driesprong netjes te wachten. Niet omdat het niet kan maar omdat het niet uitkomt.