Op 20 november 2025 heeft de gemeente Barendrecht invulling gegeven aan de jaarlijkse aandacht voor Orange the World, de wereldwijde campagne tegen geweld tegen vrouwen en meisjes.

Wethouder Roeland Bol opende met de boodschap dat partnergeweld en femicide niet ver weg plaatsvinden, maar ook hier in Barendrecht voorkomen, in onze straten en achter onze eigen voordeuren. Femicide – het opzettelijk doden van een vrouw vanwege haar geslacht – treft in Nederland gemiddeld elke acht dagen een vrouw, vaak door een (ex-)partner. De wethouder benoemde hoe wijkteams regelmatig casussen van huiselijk geweld zien en dat veel vrouwen nog niet in beeld zijn. Met de campagne Je mag praten wil de gemeente slachtoffers laten weten dat hulp vragen mag, dat de gemeente meeluistert en niet loslaat. Na zijn woorden werd buiten de Orange the World-vlag gehesen, een zichtbaar signaal dat Barendrecht niet langer zwijgt over wat te vaak verborgen blijft.

Vanaf het gemeentehuis liepen de aanwezigen gezamenlijk naar Het Kruispunt, waar de expositie van Stichting Open Mind werd geopend. Er werd een speciaal voor Barendrecht gemaakte kunstwerk onthuld. De kunstenares las daarna een indringend gedicht voor over de levens die verloren gaan, de toekomsten die worden stilgelegd en de kracht die vrouwen nalaten wanneer zij door geweld omkomen. Haar werk liet zien dat femicide niet alleen een misdrijf is, maar een blijvende wond in families en in de samenleving.

De vrachtwagenbioscoop, die samen met nabestaanden is ontwikkeld, gaf bezoekers een inkijk in de verhalen van vrouwen die slachtoffer werden van femicide. De ouders van één van hen, Wim en Monique, vertelden hoe hun dochter Sanne jarenlang te maken had met dwingende controle, psychische manipulatie, dreigen met zelfmoord en seksueel en financieel geweld – rode vlaggen die zij destijds niet herkenden en die nu pijnlijk duidelijk deel bleken uit te maken van de aanloop naar haar dood. Zij deelden hun verhaal opdat anderen de signalen eerder zien. Hun oproep om niet te wachten, om alert te zijn en vrouwen niet los te laten, maakte grote indruk op de aanwezigen en gaf woorden aan een verdriet dat nooit meer overgaat.

Later op de ochtend arriveerde schrijver en ervaringsdeskundige Tessel ten Zweege, die voorlas uit haar boek Onze Femicide. In krachtige zinnen verbond zij haar eigen ervaring met partnergeweld aan haar onderzoek naar hoe Nederland met dit onderwerp omgaat. Ze schetste hoe de term ‘femicide’ in de politiek, media en hulpverlening nog vaak onbekend is, of bewust wordt weggeredeneerd. Ze hield een indringende spiegel voor door te laten zien dat slachtoffers van partnergeweld niet voldoen aan één stereotype: het kan iedereen overkomen, ongeacht achtergrond, opleiding of karakter. “Ik schrijf omdat ik leef – en omdat ik wil dat meer vrouwen dat blijven doen,” zei ze, waarmee ze de kern van de dag raakte.

In de vrachtwagenbioscoop werd een korte film vertoond waarin de rode vlaggen van intieme terreur helder in beeld worden gebracht. De film legt uit hoe controle, isolatie, manipulatie, dreigen met zelfdoding en psychische of seksuele dwang vaak vroeg in relaties beginnen en steeds verder escaleren.
De expositie en vrachtwagenbioscoop waren tot 16.30 uur geopend voor bezoekers, met professionals beschikbaar voor wie vragen had, iets wilde delen of hulp zocht. De gemeente spreekt de ambitie uit om deze aandacht jaarlijks te herhalen en niet te laten eindigen bij het hijsen van een vlag, maar om blijvend te investeren in bewustwording, preventie en ondersteuning.