Wat gebeurt er in vredesnaam met de ouderenzorg in ons land? In plaats van passende hulp krijgen ouderen een sportschema opgelegd. Geen hulp in huis, maar squats en lunges onder begeleiding van een fysiotherapeut. En dat alles onder het vlaggetje “Powerfull Ageing”. Klinkt modern, stoer en gezond. Maar achter die opgepompte term gaat een beleid schuil dat allesbehalve krachtig is. Het is vooral kil, dwingend en – laten we eerlijk zijn – een goedkope bezuinigingstruc.

Als burgerraadslid van JOU, Lijst Verkoelen, kan ik alleen maar met verbazing kijken naar hoe gemeenten, ook in onze regio, ouderen op deze manier onder druk zetten. We hebben het hier over mensen die hun leven lang gewerkt hebben, mantelzorg verleenden, vrijwilligerswerk deden en nu eindelijk een beetje hulp kunnen gebruiken. Maar in plaats daarvan moeten ze zich eerst ‘bewijzen’ in een sportzaal. Absurd!

De Wmo is bedoeld om mensen te ondersteunen in hun dagelijks leven. Niet om hen te onderwerpen aan een test in de vorm van een verplichte fitnesscursus. In plaatsen als Zoetermeer en de Drechtsteden wordt “Powerfull Ageing” ingezet als poortwachter: wie niet meedoet, krijgt geen hulp. Officieel heet het ‘vrijwillig’, maar wie weigert, valt buiten de boot. Dat is chantage onder het mom van gezond beleid.

En het wordt nog gekker. De fysiotherapeuten die deze programma’s draaien, bepalen zelf wie wel of niet mee mag doen – én wie dus hulp krijgt. Juridische adviseurs worden al ingeschakeld omdat 90-plussers worden afgeserveerd omdat ze niet willen ‘springen voor hun zorg’. Ondertussen wrijven gemeenten zich in de handen: minder hulp betekent minder kosten.

Maar ik zeg het hier keihard: dit is niet de bedoeling van de Wmo. Dit is geen beleid, dit is afbraak. Het gaat niet om het belang van ouderen, het gaat om geld. De staatssecretaris gaf het al toe in antwoorden op Kamervragen: zorg mag niet afhankelijk zijn van sportdeelname. Toch doen gemeenten gewoon hun eigen zin. Want tja, het is ‘maar’ een pilot, en tegen pilots protesteert men altijd net te laat.

Laat ik helder zijn: ouderen stimuleren om in beweging te blijven, is een prima idee. Dat kan op allerlei manieren: wandelgroepen, dans, zwemmen of gewoon een gezellige gym op de hoek. Maar verplichten? Nee. En zeker niet koppelen aan hulp. We leven toch niet in een fitnessdictatuur?

Als we echt iets willen doen voor onze ouderen, dan geven we ze de keuze, de ruimte en de respectvolle ondersteuning die ze verdienen. Laat hen zélf bepalen wat goed voor hen is. Geen afvinklijstje met push-ups, maar menselijke maat. Dáár moeten we ons in Rotterdam en ver daarbuiten hard voor maken.