Mobiliteitswethouder Vincent Karremans moet van het nieuwe stadsbestuur 20 miljoen euro minder verkeersgrappen uithalen dan zijn voorganger Judith Bokhove, die donderdagmorgen tijdens de raadsvergadering grommend op de loer lag om daarover iets te zeggen. Budgetverontreiniging vond ze het. Dat zei ze niet, maar daar kwam het op neer. Haar hele kannibaalsbeleid gedurende de laatste vier jaar voor de helft naar de Filistijnen.

Eén ding moet ik de ex-fietswethouder oprecht nageven: zelden dat haar woorden tegen de betegeling weerkaatsen. Als ze boos wordt, zegt ze alléén: u bent rechts. Zo netjes is ze. Als wethouder gooide ze daarna de volgende dag wel wéér een straat dicht voor auto’s. Elk mens haalt op z’n eigen manier z’n gram. Auto’s zijn voor mevrouw Bokhove (GroenLinks, D66 en PvdA) buskruit, karabijnen, machinepistolen – ik heb nog nooit iemand ontmoet die zo’n schurft aan auto’s heeft. Zou haar man er één hebben? 

De ex-fietswethouder zit inmiddels ongevaarlijk aan de rand van de raadszaal en is terug in een loodzwaar calvinistisch levensritme: half zes thuis. Ooit was dit voor Rotterdammers de gulden regel. Daar zijn we na de oorlog ook groot mee geworden. Uit het werk op de fiets naar huis. Als het ouwe wijven goot: regenbroek aan en capuchon op. Moeders op de uitkijk voor het spionnetje. Warm eten.

Vier jaar lang heeft Judith Bokhove samen met de al even kortzichtige dames van D66 in het centrum van de stad dagkoersjes gereden om het oude vertrouwde imago van de arme fietsdrommel uit de tijd van Fongers hersteld te krijgen. GroenLinks en D66 als Nico Haak en de Paniekzaaiers. En nu 20 miljoen minder.

Langzaam maar zeker begin ik het coalitieakkoord te begrijpen. In ruil voor die 20 miljoen bezuiniging in het verkeersdomein moest er natuurlijk ter camouflage één in het oog springende verkeersbacchanaal van mevrouw Bockhove overeind blijven. Dat werd haar éénbaansterreur van de ’s Gravendijkwal en de Pleinweg.

Die handhaven ze in het nieuwe stadsbestuur. Zelf zonder gewetenswroeging. Nooit te hopen dat familieleden van wethouders, mobiliteits- en fietswethouders en raadsleden die in andere steden wonen als bezoekers het Erasmus MC moeten bereiken, want pas dan gaat wethouders, mobiliteits- en fietswethouders en raadsleden een licht op en vervloeken ze Judith onder het motto: u bent niet links, u bent asociaal.

Ik blijf het zeggen, want ik heb het ondervonden. Maandenlang. Kansloos in een file, terwijl ik op bezoek wilde in Erasmus. De volgende dag eerder van huis. Weer te laat. Nog een half uur eerder. Blijvend kansloos. Dan krijg je vanzelf een bloedhekel aan de terroristen aan de tekentafel. Daar blonk het vorige stadsbestuur in uit: schijt hebben aan de Rotterdammers. 

Geen politieke partij in Rotterdam die deze schande en deze vraag aandurven: langs welke fatsoenlijke route kan je aan het einde van de middag bij patiënten in het Erasmus MC tijdig op bezoek?

En wat is erger? De wetenschap van 100 miljoen euro extra kassa omdat we in Rotterdam meer geld gaan betalen voor parkeren, waar Moti (PvdA) vanmorgen bijna een hartaanval van kreeg of als bezoeker te laat zijn in het ziekenhuis omdat Rotterdam een wethouder had die de enige logische route naar het Erasmus MC willens en weten voor de helft afsluit?

Ik vraag me zelfs wel eens of mevrouw Bokhove met GroenLinks en D66 (en natuurlijk ook de PvdA) bereid is geweest om de Maastunnel op te laten blazen omdat die het autoluwe beleid ernstig in de weg zat? In de oorlog wilden zelfs de moffen dat niet.

Ik wens Bart van Drunen, de nieuwe fractievoorzitter van Leefbaar Rotterdam, die mevrouw Bokhove vier jaar lang wees op al haar gekkigheid, veel succes in zijn vreselijke spagaat en wacht verder nog even af of wethouder Karremans nu een mobiliteitswethouder is of ook een fietswethouder is?