Politiek als Netflixabonnement

3 June 2025, 12:37 uur
Columns , Lokaal
mainImage

In een tijd waarin streamingdiensten je maandelijks voorzien van content die je nooit afkijkt, komt de politiek straks wellicht met een onweerstaanbaar alternatief: het PartijPlus-abonnement. Vergeet Netflix, Disney+ of Videoland, meedoen met een politieke partij is de binge waar je geen exit-knop voor hebt.

Net als bij een nieuwe serie moet je even wennen aan de cast. Er is de idealistische bioboer met een passie voor verkeersdrempels, de gepensioneerde schooldirecteur die alles ‘vroeger beter’ vond, en de sociale media-manager met drie volgers en een mening over alles. Je leert ze vanzelf kennen, meestal op een druilerige avond in een slecht geventileerde vergaderzaal.

Zodra je 'je lidmaatschap' start, word je automatisch uitgenodigd voor een eindeloze reeks vergaderingen. Geen cliffhangers, maar wel veel moties, amendementen en iets met artikel 36-vragen. Elke aflevering voelt als een langgerekte pilot. 

Wil je als burger invloed uitoefenen zoals bij een interactieve Netflix-special? Vergeet het maar. De politiek houdt van inspraak zoals een kat van zwemmen. Je mag best iets zeggen in de inspreekavond, zolang het maar binnen vijf minuten is, je geen emoties toont, en niemand het serieus hoeft te nemen.

Voor wie écht hardcore fan is, zijn er de beruchte fractie-whatsappgroepen. Vergelijkbaar met een exclusieve behind-the-scenes docu, maar dan zonder montage. Verwacht passief-agressieve emoji’s, halfslachtige meningen over het parkeerbeleid, en screenshots van een Facebook-discussie onder een post van een mede politicus.

Deelname is technisch gezien bijna gratis, tenzij je de waarde van je vrije tijd, mentale rust en sociale leven meerekent. De opzegtermijn is onduidelijk zelfs als je stopt, krijg je nog jaren appjes met “Kun jij zaterdag flyeren?”

Aanrader? Absoluut, mits je houdt van tragikomische plotlijnen, weinig kijkers en geen kans op landelijke bekendheid. Politiek is het soort abonnement dat je per ongeluk neemt en dan uit schuldgevoel tien jaar aanhoudt. Maar hé, je krijgt er wél koffie, af en toe taart en ongevraagde levenslessen voor terug. En dat is ook wat waard.

 


Door: Kees Takken, is voormalig raadslid van de EVB