Iedere keer als ik over de Brouwersdam rij - zo’n twee keer per week - denk ik aan een plan, dat ik al weer meer dan dertig jaar geleden had.

Een zeezoogdieren reservaat.

Het was een jaar na de verandering in het voormalige Oostblok. De Russische marine zat in haar maag met tientallen dolfijnen, die getraind waren om oorlogshandelingen uit te voeren. Ik lag met ons bootje (Jaguar 25) in Scharendijke, toen ik het las. In onze jachthaven was heel af en toe een zeehond te zien, die hilariteit teweegbracht en belangstelling trok. Nu wist ik dat sommige opgeknapte en weer vrijgelaten zeehonden uit Pieterburen zich om de paar maanden van het strand lieten oppakken om weer aan te sterken. Ik had voorgesteld, die los te laten in de Grevelingen en ze te leren op een bepaald gebied te foerageren c.q. te worden bijgevoerd. Leuke attractie voor de vele bezoekers van het grootste zoutwatermeer van Europa.

Ik zag ook een andere spectaculaire mogelijkheid: Haal die Russische dolfijnen naar de Grevelingen en laat ze daar los, zodra ze geleerd hebben op een vaste plek voedsel te krijgen. Een enorme toeristische trekpleister, die de vele bungalowparken weken langer bezet zou houden.

Stichting zeezoogdieren Grevelingen

Ik pakte door en met een paar vrienden, onder wie een bioloog, een jurist en een ambtenaar met ervaring, richtten we de stichting “Zeezoogdieren Grevelingen” op. Onderzoek wees uit dat dit prachtige meer een perfecte habitat voor de dolfijnen zou kunnen zijn. Daarbij begrepen we dat regelmatig bruinvissen strandden en dat ook in Zeeland opvang voor zeehonden noodzakelijk werd. We namen contact op met het recreatieschap, dat ons een gewillig oor leende.

Via een klein berichtje naar het AD kregen we een hele pagina om ons idee te lanceren. De reacties waren overweldigend. Velen wilden meewerken, maar anderen waren faliekant tegen. Uiteraard wilden de bungalowparken, de VVV’s en andere toeristische instellingen meewerken. De tegenwerking kwam uit de hoek van de vissers op de Grevelingen, de speedbootbezitters en dolfinarium Harderwijk!

Bezoek Harderwijk

De laatste nodigde ons uit om bij hen een kijkje te nemen. Opgesloten in een paar grote aquaria zagen we dolfijnen zwemmen. “We zijn bezig aan een baai, waarin ze meer vrijheid hebben” verzekerde onze gids ons, maar wij hadden al voldoende gezien. Een jaar later begon Harderwijk een opvang voor gestrande bruinvissen aan Neeltje Jans in de Oosterschelde, die ondertussen een stille dood is gestorven. De tegenstand van vissers was minder vriendelijk en uiteindelijk besloten we na een jaar ploeteren te stoppen. We hadden allemaal een baan en één van ons ontpopte zich als een notoire zwartkijker: het was de moeite niet meer waard.

Toch blijf ik het een heel goed idee vinden. Sluit Harderwijk en breng de dolfijnen over naar de Grevelingen. Eerst in het vluchthaventje aan de Brouwersdam, zodat ze weten waar eten te halen is en laat ze daarna los.

Ervaring met dolfijnen

Ooit had ik op een zeilboot van een vriend voor de noordkust van Bretagne een ontmoeting met zes wilde dolfijnen. Een tranentrekkende ervaring. Ze sprongen simultaan uit het water en keken ons aan. Schoten onder de boot door en bleven zo’n vijf minuten naast ons. Die ervaring gun ik iedere watersporter.

Laat de dolfijnen los en koop ze desnoods ook van andere Europese dolfinaria en maak een einde aan die dierenmishandeling. De voordelen zijn legio voor toerisme, maar ook voor het bestuderen van de dieren. Dolfijnen in het wild maken capriolen, laat ze dat doen in een open bassin en maak van één van de vluchthavens: een foerageerhaven. Bouw daaromheen faciliteiten voor tijdelijke opvang, tribunes en een restaurant.

Het aantal watersporters in de Grevelingen is te reguleren, omdat er slechts één toegangssluis is. Ook opkalefaterende zeehonden, robben en bruinvissen kunnen er een plek vinden als ze op krachten komen en laat de vissers van de Grevelingen het voedsel voor de dieren vangen buiten het meer: zijn die ook tevreden.

Wie begint eraan? Ik wil mijn idee graag gratis delen, maar ………..  

Als het allemaal doorgaat wil ik wel als beloning dat het foerageerhaventje de Sörhaven genoemd wordt.