Het aantal betaalbare woningen in Rotterdam smelt als sneeuw voor de zon. Woningcorporaties, die een pruillip opzetten omdat de grondprijs voor sociale huurwoningen 50 procent is gestegen, zijn al jaren bezig met het duurder maken, liberaliseren, uitponden en soms slopen van hun sociale huurwoningen. 

Daardoor blijven er steeds minder over voor de armste woningzoekenden, die - dat is logisch - steeds langer moeten wachten. Het is een redenering die zelfs toekomstig raadslid van het jaar Erik Verweij van de Rotterdamse VVD moeilijk zal kunnen weerleggen.. 

Dat smelten als sneeuw voor de zon wil wethouder Chantal Zeegers een halt toeroepen. Mooi verhaal. 

In haar nieuwe Woonvisie schrijft zij dat de gemeente gaat proberen om het aantal sociale huurwoningen gelijk te houden. De grap - nou ja grap? - is dat Zeegers zegt dat er in Rotterdam 127.000 goedkope, sociale woningen worden verhuurd door de Rotterdamse woningcorporaties. Dat terwijl het er in werkelijkheid 121.000 zijn. 

Als Zeegers gaat proberen om het door haar genoemde aantal van 127.000 gelijk te laten blijven, dan ligt een mislukking van dat voornemen op de loer als het moment is aangebroken dat de wethouder moet toegeven dat haar 127.000 niet klopt en alsnog moet worden bijgesteld naar een wel kloppende 121.000. Snapt u het nog? 

Het minimaal gelijkhouden van de goedkoopste voorraad is voor Zeegers dus bij voorbaat gedoemd te mislukken.