Het klinkt als een prachtig idee: een kleinschalig evenement, foodtrucks, gezellige muziek en gezinnen die samenkomen in het zonnetje op het gras. Dat is precies wat gebeurt op het veld bij De Kleine Duiker, een plek die door de gemeente Barendrecht officieel is aangewezen als evenemententerrein (in ieder geval tot en met 2026 als proeflocatie). Dat alles is vastgelegd in het ‘paraplu‑bestemmingsplan Standplaatsen en Evenementen’, dat sinds 1 januari 2024 valt onder de nieuwe Omgevingswet. Volgens die regels mogen er vier evenementen per jaar plaatsvinden, met mogelijkheid tot uitbreiding naar twaalf per jaar via maatwerk.

Maar daar wringt het. Want dit veld is méér dan een stuk grond. Het ligt midden in een natuur- en recreatiegebied. Een plek waar mensen wandelen, fietsen, picknicken in stilte, en kinderen spelen tussen dieren en groen. Het is een oase van rust in een steeds drukkere gemeente. Juist die rust en natuurlijke balans maakt deze plek zo bijzonder en kwetsbaar.

Toch worden er jaarlijks evenementen georganiseerd, en met een beetje maatwerk kunnen dat er zelfs twaalf per jaar worden. Dat is gemiddeld één per maand. En hoewel deze bijeenkomsten voor sommige bewoners als verbindend en gezellig worden ervaren, vraagt niemand zich hardop af wat we opofferen.

Want met elk evenement komt geluid, drukte, vervuiling en (orde)verstoring. Niet alleen voor mensen die hier juist voor de rust komen, maar ook voor de dieren die in dit gebied leven. Wat doet dat met het ecosysteem? Met het karakter van de plek? En wat zegt het over hoe wij omgaan met onze groene ruimte?

Er zijn in Barendrecht ongetwijfeld andere locaties denkbaar die wél geschikt zijn voor dit soort activiteiten. Plekken die al een publieke of stedelijke bestemming hebben, zonder dat daar natuur voor moet wijken. Waarom kiezen we dan toch voor een veld dat bij uitstek bedoeld is voor recreatie en natuurbeleving?

De bestemming 'evenemententerrein' mag dan op papier kloppen, maar het voelt als een misplaatste keuze. Alsof we in een bibliotheek een rave party organiseren, omdat er toevallig ruimte is. De functie van een plek moet leidend zijn, niet de juridische rekbaarheid ervan.

Laten we eerlijk zijn: niet alles hoeft overal te kunnen. Sommige plekken zijn juist waardevol omdat er niets gebeurt. Omdat ze stil zijn. Groener dan de rest. En omdat ze ons eraan herinneren dat we niet alles hoeven te benutten, maar ook mogen beschermen. De Zuidpolder is zo’n plek. Laten we dat erkennen voordat we het kwijt zijn.