De situatie rondom het coronavirus is nieuw voor iedereen, ook voor Barendrechters. In deze interviewserie belichten wethouders vanuit hun portefeuille bezien de actuele ontwikkelingen. Reshma Roopram, verantwoordelijk voor Zorg & Welzijn, Jeugd en Volksgezondheid, bijt het spits af.

Een maand geleden zag de wereld er nog heel anders uit. In een mum van tijd is een crisissituatie ontstaan. Juist ook nu is het beschermen van kwetsbaren in de samenleving van groot belang. Veel aandacht gaat terecht uit naar ouderen en chronisch zieken, maar laten we ook kinderen die in een onveilige thuissituatie verkeren en slachtoffers van huiselijk geweld hierbij niet over het hoofd zien. Naar school gaan kan normaal gesproken een fijne afleiding zijn voor kwetsbare kinderen. Nu dit dagritme er niet meer is, wordt vanuit welzijns- werk geprobeerd om in zulke situaties altijd een contactpersoon te koppelen.”
Veilig Thuis (0800-2000) en de Kindertelefoon (0800-0432) kunnen bijvoorbeeld ook uitkomst bieden voor advies en een luisterend oor.

Hulp op de meest uiteenlopende, andere manieren komt breed in de samenleving ook flink van de grond. “Boodschappendiensten, buren die elkaar goed helpen, ouderen die in de huidige situatie extra telefoontjes ontvangen van familie omdat fysiek bezoek niet meer mogelijk of gewenst is: dat is hartverwarmend. De behoefte aan hulp zal de komende tijd naar verwachting alleen maar toenemen, dus het is goed dat er nu al veel op poten is gezet door vrijwilliers in Barendrecht. Daar heb ik veel respect en waardering voor. Zoals onze koning in zijn toespraak zei: ‘Het coronavirus kunnen we niet stoppen, maar het eenzaamheidsvirus wel.’ Tijdens mijn contacten met Borgstede en De Elf Ranken proefde ik vooral een grote mate van solidariteit. Zorgmedewerkers doen er daar alles aan om ouderen wat extra liefde te geven. Nu familie dit fysiek niet meer kan overbrengen, is het fijn om te weten dat er goed voor geliefden wordt gezorgd.”

Lief voor elkaar zijn

Roopram hoopt daarnaast dat ouders de ernst van de situatie waar nodig nog extra onder de aandacht bren- gen bij hun kinderen. “De adviezen opvolgen redt levens. Dat beseffen jongeren zich niet altijd. Ouders hebben daar ook een rol in. Al zijn het voor deze groep ook geen makkelijke tijden. Mijn kinderen zijn 4, 9 en 12 jaar, dus ik weet als geen ander hoe ingewikkeld het is om ineens juf en werkende moeder te zijn. Niets ging meer hoe het ging. Lastig, maar met elkaar kunnen we dit. Mijn boodschap aan Barendrechters? Let goed op jezelf en alle dierbaren in jouw omgeving. Wees lief voor elkaar en blijf de richtlijnen serieus nemen. Dat is het minste dat we kunnen doen.”